Dharma als kinderspel

Drie oude vrienden gaan uit chinezen met de Grote Dwaas. Een bezinning op gelijksoortige ervaringspatronen in boeddhisme, christendom en andere religieuze tradities

De cadeaus waren uitgewisseld. De Vrijmetselaar gaf de Tao-te-ching in illustraties. Mindfulness Man gaf een bundeltje met citaten van Bodhidharma. En Geïnspireerd door Bhagwan gaf de meest originele vondst: een abonnement op de Poe-zenkrant, met een kanttekening over de verwantschap van Miauw en Mu.

Het diner vond plaats op de Grote Boot van Onmetelijk Licht, toepasselijk gelegen aan de oever aan gene zijde van de Tempel van Mededogen. De zenboeddhist had zojuist de naam Taigu, ‘Grote Dwaas’, ontvangen en dat moest worden gevierd. Nee, niet in een Japans restaurant, maar bij de Chinees. Want per slot van rekening kwam Zen uit China voordat het in Japan zijn intrede deed.

Rozenkruis
De Grote Dwaas dankte zijn vrienden van twintig, dertig jaar her. Voor allen had hij een exemplaar van de moderne zensastra ‘Dit is de plaats’ door de Meester van het Grote Mededogen uit Antwerpen, een titel die alras de tongen losmaakte. En voor de jarige Geïnspireerd door Bhagwan bovendien het Boek van de Karper, een verzameling boeddhistische commentaren door Sojun, de Zenpatriarch van Amsterdam.

Aan Zen de eer dat het de woordenstroom van de Grote Dwaas een halt heeft weten toe te roepen, memoreerde de Vrijmetselaar, meester in de zoveelste graad en onlangs ingewijd in de Mysterieën van het Rozenkruis, in zijn toespraak, tot instemming van de andere aanwezigen. Hij hield een interessant betoog over de Ariaan Newton, die de goddelijkheid van Jezus ontkende, en de gnostische spiritualiteit van het christendom voordat de kerk van Rome dit in zijn doctrinaire wurggreep kreeg.

Devotie
De Eend van Peking kwam ter tafel. Grote Dwaas begon zich af te vragen hoe deze offerande zich verhield tot de voorschriften die hij zojuist op zich had genomen. Was dit de eerste transgressie? Hoevele zouden er nog gaan volgen?

Het gesprek verplaatste zich naar devotie. Grote Dwaas vertelde over Mededogen die Luistert en Oneindig Leven die Roept. En over de fysiek gevoelde nabijheid van Hij Die Zo Gegaan Is en de vraag of dit zinsbegoocheling is of niet. Geïnspireerd door Bhagwan bekende te worden ingefluisterd door een Spirituele Gids die soms ook helpt ruimtes te reinigen van karmische energieën die door anderen worden achtergelaten. Mindfulness Man deed wat hij het beste kan, vragen stellen en aandachtig luisteren.

Parallellen
Het was, kortom, een bevlogen avond, deze samenkomst van oude vrienden, drie vijftigers en een zestiger, alle op een eigen geestelijk pad. Een bezinning op gelijksoortige ervaringspatronen in boeddhisme, christendom en andere religieuze tradities.

Bij de Vrijmetselaars heeft de Opperbouwmeester van het Heelal de hemel in het Oosten gesitueerd, ontdekten zij. Bij de boeddhisten ligt het Reine Land in het Westen. Verschillend, maar misschien toch ook niet in een wereld waarin Oost en West steeds meer versmolten raken? En in de Bevrijding die eerst bevrijding is in de Ander, zijn er parallellen tussen het oude boeddhisme en het moderne christendom.

Grote Dwaas riep zijn dharmanaamgenoot Ryokan, de Japanse zendichter, aan in een pleidooi voor een boeddhisme dat niet alleen hoog is, maar ook laag, volks en toegankelijk. “Meer Dharma als kinderspel,” zo zei hij, voordat ieder zijns weegs ging, terug de wereld in van de Grote Verwarring en de Tienduizend Dingen.

—-
Zie ook: Alle dagen jukai